บางคนเค้าหาว่ามีเเฟนฉันมักจะหลบสายตา
ทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยไปฟังที่ใครพูดมา
เกิดมาก็พึ่งจะเคยได้ยิน ก็ฉันไม่รู้จริงจริง
ไอที่ไปเจอมาน่ะจำผิดรึเปล่า
บางคนเค้าถามพี่อิลน่ะเดินจูงมือใคร
น้องเค้ามือเจ็บเลยมีน้ำใจช่วยถือให้
ไอเรื่องทั้งหมดก็มีเท่านั้น ไม่มีอะไรทั้งนั้น
ทุกครั้งก็ตอบคำถามแบบเดิมเดิมทุกที
***ไม่คิดจะคบใครจริงจังเพราะไม่อยากทำร้ายใคร
และไม่ได้คิดว่าตัวเองดังรึว่าเป็นคนหลายใจ
แต่ฉันแค่ใจร้าย ฉันแค่ใจร้าย
ทุกวันก็เตือนตัวเองในใจอย่าไปทำร้ายคนอื่น(ซ้ำ ***)
ฉันรู้ดี..ว่าตัวเองยังดีไม่พอ
และบางทีฉันก็ยังไม่พร้อม
จะยอมรับใคร
ให้เดินเข้ามาดูแลหัวใจ
ก็ฉันรู้..สักวันนึงฉันจะดีให้พอ
แหละในวันที่ฉันพร้อม
จะยอมรับใคร
มาเดินคู่กันตลอดไป..
ก็ฉันไม่รู้ต้องทำอย่างไร บางทีก็พูดไม่ตรงกับใจ
หรือฉันต้องพูดให้ตรงกับใคร หรือเพียงแค่พูดตรงตรงออกไปเท่านั้นพอ
ทำยังไงกันดี เมื่อมันเป็นแบบนี้
คิดไม่ออกสักวิธี
เอาเป็นว่าฉันยอมโดนประนาม แม้ใครจะว่ายังไงก็ตาม
แม้ใครจะว่าเป็นอันตพาล ก็ไม่เป็นไรฉันพร้อมจะยอมรับมัน
ไม่ได้พึ่งจะเลว ไม่ได้พึ่งจะร้าย
ก็คนมันเป็นอย่างเงี้ยตั้งนานแล้ว
